Happy holidays in Vietnam

Ik ben inmiddels alweer ruim twee weken in Vietnam en loop nogal achter met schrijven dus dit zal wel een lang verhaal worden! Laat ik bij het begin beginnen, bij onze aankomst op het vliegveld van Ho Chi Minh. Hier begon de visum procedure en die is wat strenger dan in voorgaande landen dus kostte allemaal behoorlijk wat tijd. Eenmaal aangekomen in het hostel zijn we gelijk in slaap gevallen in ons grote tweepersoons stapelbed. Toen we de volgende dag de stad gingen verkennen kwamen we in de grootste verkeerschaos terecht die ik ooit heb gezien. Echt Bangkok was er niks bij! Vooral tijdens de avondspits zie je duizenden scooters dwars door elkaar over de kruispunten scheuren zonder enige voorrangsregels. Als je wil oversteken moet je maar gewoon een schietgebedje doen en gaan lopen. Remmen voor je doen ze niet maar over je heen rijden ook niet dus uiteindelijk komt het wel goed. Iedereen heeft mondkapjes op tegen de vervuilde lucht en ik begrijp ze volkomen, Mir en ik hebben ze voor de grap ook maar gekocht met Hello Kitty print. De Vietnamezen eten echt elke maaltijd van de dag rijst: rijstpannekoeken, rijstnoodles, rijstpap, we hebben alle varianten al wel een keer gehad. Het eten is lekker maar wel een stuk minder spicy dan wat we gewend zijn. Als je naar HCM gaat hoort daar een bezoek aan het War Museum ook bij en dat was wel weer even heavy want je ziet de meest vreselijke foto’s en bijbehorende verhalen. Ik vond het ook wel interessant om het vanuit het Vietnamese perspectief te zien want waar het op de middelbare school nog om de Vietnamoorlog gaat, heet het hier de ‘American agressive war’ en staat alles in het teken van Amerikaanse oorlogsmisdaden en de Vietnamese overwinning van president Ho Chi Minh. We zijn ook nog met een dagtour naar de Mekong Delta geweest wat drie uur rijden ten zuiden van HCM ligt. Wel gek om te bedenken dat we aan het begin van onze reis nog met de slowboat over deze rivier gingen in Laos. De delta was mooi om te zien vanuit een bootje maar verder was deze dagtour behoorlijk commercieel, alles wat we tegenkwamen werd gepromoot of verkocht. Denk hierbij aan een live Telsell reclame waarin je word uitgelegd hoe absorberend handdoekjes gemaakt van kokosnoot wel niet zijn. Die avond zijn we nog gezellig uit eten geweest met twee Canadese broers waar we een maand geleden een tijdje mee hebben gereisd en nu toevallig ook in de buurt waren. We hebben hier in Vietnam wel voor het eerst veel meer last van een taalbariere omdat de mensen over het algemeen wat minder goed Engels spreken. Dat zorgt er soms voor dat het contact met de Vietnamezen moeizaam verloopt, zeker als je in een restaurant met veel moeite probeert uit te leggen dat je een vegetarisch gerecht wil en vervolgens alleen maar vol onbegrip wordt aangestaard. Gelukkig komen we er meestal met de nodige gebarentaal uiteindelijk wel uit. 

De volgende stop was de kustplaats Mui Ne, dat bekend staat om de woestijnachtige zandduinen en de vele feestende Russen. Beide verwachtingen werden waargemaakt en we zijn er dan ook maar een dagje gebleven om de zandduinen te zien. We besloten scooters te huren om erheen te gaan wat achteraf niet zo’n goed idee bleek want we werden na zo’n honderd meter gereden te hebben al aangehouden door de politie die naar mijn internationale rijbewijs vroegen (die ik uiteraard niet heb). We waren van te voren al gewaarschuwd voor deze corrupte bende die op alle mogelijke wijzen geld van toeristen proberen af te troggelen. Vaak nemen ze je scooter sleutel of ID in beslag zodat je geen andere keuze hebt dan ze te betalen, maar gelukkig wisten we dit dus ik had al snel de sleutel uit het contact gehaald en haalde geen pasjes tevoorschijn. Ik had ook nog als tip gekregen om te doen alsof je niet zo goed Engels spreekt alleen was deze politie werkelijk op alles voorbereid want toen ik mijn act in gang zette haalden ze een formulier tevoorschijn waar in het Nederlands stond uitgetypt dat ik 80 dollar moest betalen! De vrouw van het hostel die ons de scooters had verhuurd drukte ons nog op het hart dat we ze echt niet moesten betalen maar dat werd wel steeds lastiger naar mate de politiemannen steeds onaardiger werden. Ik begon het nu wel een beetje benauwd te krijgen dus we besloten om terug naar het hostel te lopen om die vrouw te halen. Toen ze ons aan zag komen lopen begon ze te lachen en sprong ze met haar zoon op de scooter om het op te lossen. Niet veel later kwamen ze met twee scooters terug en vertelde ze dat ze de politie kent en ze hen maandelijks betaald voor al haar toeristen die in de val belanden. Echt bizar hoe corruptie hier gewoon de normaalste zaak van de wereld is! We zijn die dag wel nog bij de zandduinen gekomen en dat was mooi om te zien, je waant je bijna een beetje in de Sahara. De volgende dag zijn we doorgereisd naar DaLat, een wat meer in het binnenland gelegen stad in de bergen waar het ineens zo’n tien graden kouder is. Maar met de kerstdagen voor de deur was het eigenlijk wel leuk om in wat kouder gebied te zijn waar iedereen dik ingepakt rondloopt en waar overal kerstversiering hangt. Ik wist dit niet maar blijkbaar heb je in Vietnam ook een grote katholieke gemeenschap dus kerst gaat hier zeker niet ongemerkt aan je voorbij. Op kerstavond zijn we nog in een kerk geweest waar een nachtmis begon en er was een kerstconcert op het grote plein. En om het kerstgevoel compleet te maken verbleven we hier ook nog eens in de aller gezelligste guesthouse waar ik ooit ben geweest. Het heet Pretty Backpackershouse en wordt gerund door een hele lieve Vietnamese familie die er alles aan doet om iedereen thuis te laten voelen. In de gezamenlijke ruimte hadden ze een grote kerstboom neergezet en er werd de hele dag kerstliedjes gedraaid. Ik vertelde de moeder van het gezin dat het mijn eerste kerst van huis was en dat ik daardoor voor het eerst tijdens mijn reis wel een beetje heimwee had. Niet veel later vertelde ze me dat ze een groot familiediner zou organiseren voor iedereen in de guesthouse! Echt zo lief. En zo zaten we met een man of 40 homemade springrolls te eten als kerstdiner. Ondanks dat ik het thuisfront wel gemist heb was dit echt een kerst die me altijd zal bijblijven. Ik had niet verwacht nog zo’n kerstgevoel te beleven in Azië! 

Na DaLat wilden we via Nhatrang naar de bekende lampionnen stad Hoi An reizen waar we ook oud&nieuw zouden gaan vieren. Voor de route van DaLat naar Nhatrang besloten we om een tweedaagse easyrider tour te boeken waarbij je achterop de motor van twee locals zit die je onderweg veel van het land laten zien. We hadden van velen gehoord dat je hiervoor het beste met mr Viet mee kan gaan, dus dat deden we en hij heeft ons echt twee onvergetelijke dagen bezorgd! Ik vond het van te voren best spannend omdat ik nog nooit achterop een motor had gezeten maar het was echt een geweldige ervaring omdat je op plekken komt waar je anders nooit zou komen. Zo stopten we onderweg onder andere bij veel plantages waar koffie, chocolade, peper en suiker werden verbouwd en overal kregen we weer een uitgebreid verhaal bij. Wat me wel opviel is dat je overal, zowel op het land als in de fabrieken bijna alleen maar vrouwen ziet werken en dan vaak ook echt zwaar werk. Toen ik dit vroeg vertelde Viet me dat vrouwen veel harder werken en daarom veel geliefder zijn als werknemers dan mannen. Niet helemaal eerlijk want ze zorgen daarnaast ook voor het gezin en de mannen zitten voornamelijk in groepjes bij elkaar kaartspelletjes te spelen onder het genot van een glaasje rijstwijn. Ik wil natuurlijk niet zeggen dat dit voor heel Vietnam opgaat maar ik vond het wel jammer om deze rolverdeling zo te zien, daar ben ik misschien iets te feministisch voor. Verder waren de landschappen onderweg echt adembenemend mooi en kwamen we langs de kleinste dorpjes waar je echt terug in de tijd gaat. Viet vertelde ons dat er in de bergen nog veel etnische minderheidsgroepen leven die ook hun eigen taal hebben. Dit was af en toe ook wel even een cultuurschok als je bijvoorbeeld op een lokale markt ineens grote stukken hondenvlees ziet liggen, maar dat hoort nou eenmaal bij de experience. Ik heb tijdens deze tocht achterop de motor echt super veel van het land gezien en geleerd en het was zeker een van de hoogtepunten tot nu toe!

Nathrang was eigenlijk puur een tussenstop voordat we verder naar Hoi An zouden gaan want we hadden al gehoord dat dit geen stad is waar je heel lang wil blijven. Ook dit is namelijk weer een Russisch vakantieoord met alleen maar grote lelijke hotels. We waren hier ook nog even getuigen van een straatroof toen we rustig een kopje koffie zaten te drinken. Dus na een dagje uitrusten van de motor tour namen we een nachtbus die in 11 uur naar Hoi An reed. Zo grappig hoe de nachtbussen zo verschillen per land, hier in Vietnam zien ze er weer heel anders uit met drie rijen stoelen naast en boven elkaar. Ook word je hier soms gewoon midden in de nacht langs de snelweg gedropt voor een plaspauze. Slapen lukt me helaas nog steeds niet echt dus ik zorg altijd dat ik een lading nieuwe muziek en YouTube filmpjes op m’n iPad heb staan en dan vliegt de tijd vaak wel voorbij. In Hoi An hadden we een leuk hostel geboekt die bekend staat om de feestjes dus dat leek ons wel geschikt voor oud&nieuw. En helemaal leuk is dat we een aantal mensen die we onderweg leerden kennen hebben opgetrommeld om naar dit hostel te komen. Zo toevallig dat ze allemaal in de buurt waren, sommigen hadden we voor het laatst gezien in Pai! Uiteindelijk waren we dus met een super leuke groep waarmee we drie dagen in Hoi An hebben doorgebracht. Hoi An is denk ik echt mijn favoriete plek in Vietnam tot nu toe want het is zo sfeervol en romantisch met alle lichtjes en lampionnen en s’avonds is het er heel levendig op straat. We hebben ook een dag fietsen gehuurd wat nog eindigde in een hilarisch tafereel toen onze fietsen werden meegenomen omdat ze verkeerd geparkeerd stonden. Nooit geweten dat ze in Vietnam ook aan een fietsendepot doen! We zagen vanuit de verte dat onze fietsen in een busje werden geladen en zijn er toen kei hard achteraan gesprint dwars door de kleine straatjes. Toen ze eindelijk stopten konden we de fietsen gelukkig wel gewoon gratis weer meenemen. Met oud&nieuw zijn we met z’n twaalven uiteten geweest en vervolgens naar het uitgaansgedeelte van de stad gegaan waar met name op straat allemaal feestjes aan de gang waren. Ik heb echt een geweldige nacht gehad met als hoogtepunt toen er rond middernacht ineens een zware bui overtrok en iedereen in de stromende regen op straat aan het dansen was. Geen betere manier om 2018 in te luiden!